After hardship comes ease
Salaamoe Aleykoem wa Rahmatullahi wa Barakatuhu akhawaat,
Bij mijn laatste keer polsen bij zusters op de verschillende sociale-platformen waar ik op zit werd er tot mijn verassing meerdere keren gevraagd om te schrijven over het onderwerp: 'Eenzaamheid & Verdriet' en hoe om te gaan met deze emoties..
Soubhana Allah twee grote onderwerpen, maar vooral twee grote emoties soubhana Allah.
Zaken die enerzijds hand in hand kunnen gaan maar anderzijds hoeft dit absoluut niet het geval te zijn.
Zaken die enerzijds hand in hand kunnen gaan maar anderzijds hoeft dit absoluut niet het geval te zijn.
Ik heb deze verzoekjes inmiddels al eventjes geleden gehad en ik moet bekennen dat ik hier wel even mee geworsteld heb. Het verwoorden ervan en vooral omdat uiteindelijk deze twee zaken ook ontzettend groot zijn..
Ik heb besloten voor deze eerste post dan ook deze onderwerpen wat algemener te bespreken en door alles heen te lopen waar ik aan denk. Als ik in de toekomst, of tijdens het schrijven hiervan, tot de conclusie kom dat er onvoldoende over gezegd is dan zal ik hier in sha Allah in de toekomst absoluut meer over schrijven. Twijfel ook niet lieve zusters om hierom te vragen als jullie hier behoefte aan hebben in sha Allah. Al eerder op mijn blog heb ik een post geplaatst waarin ik beide onderwerpen aantip: Boodschap voor mijn akhawaat .
Echter zal ik vandaag uitgebreider hierop ingaan in sha Allah, en wie weet in de toekomst nog meer.
Eenzaamheid kan voortkomen in verschillende situaties. Het is mogelijk dat jij weinig mensen in jouw sociale netwerk hebt en je hierdoor eenzaam voelt omdat jij zeer regelmatig alleen bent. Dit kan zijn als bekeerling (nieuw gaat praktiseren) dat de mensen om jou heen afstand nemen en jij hierdoor veel aangewezen bent op jezelf. Wanneer dit het geval is, is het logisch dat dit gepaard gaat met een gevoel van leegte en het kan dat je hier ook verdrietig van wordt. Wat belangrijk is als jij in deze situatie zit is dat je allereerst je focust op jouw relatie met Allah Azza wa Djall en jouw relatie met jezelf. Hoe doe je dit? Om te werken aan jouw relatie met Allah Azza wa Djall is Zijn Woord ons grootste steunpunt. Benut de 'rust' door het lezen en beluisteren van de Qur'an, jouw hart in sha Allah tot rust komen.
In mijn ervaring is de beste omgang met dagen van eenzaamheid dat jij je dag vult met zaken waar jij rust uit haalt en die ook authentiek voelen aan jezelf. Wat bedoel ik hiermee? Het verrichten van Dhikr verbindt ons met Allah Azza wa Djall, waardoor jij je automatisch niet meer zo 'alleen' zult voelen omdat jij in verbinding staat met jouw Heer en Schepper.
Het puntje wat ik net benoemde over 'werken aan de relatie met jezelf' pakte ik op door, ook de dagen dat niemand tijd voor mij had maar ik had bijvoorbeeld enorm zin om naar de bioscoop te gaan naar een bepaalde film, of naar de moskee of gewoon een wandeling: GA. Je hebt niet iemand nodig om iets te gaan doen! Je kan het prima zelf! Eventjes lijkt het misschien gek, maar in mijn ervaring is er nog nooit iemand geweest die raar gereageerd heeft als ik in mijn eentje een kaartje kocht voor een film in de bios, alleen de moskee binnenwandel om lekker even neer te ploffen en in mijzelf te keren en bezig te zijn met mijn Deen of wanneer ik alleen langs wandel.
Dat is denk ik soms ook een enorme boosdoener van 'eenzaamheid'. Het feit dat wij ons veel te bewust zijn van anderen en vooral 'from their perfect lifes'. Als bekeerling kan je weemoedig kijken naar islamitische vriendinnen die opgegroeid zijn in grote (warme) families, die veelvuldig optrekken met broers/zussen/neven en nichten, hun moeders gaan graag met hen op pad en hebben daar de nodige tijd voor en anders zijn er ook tantes/schoonzussen/buurvrouwen met wie zij contact hebben gelegd en dat heel gezellig vinden! Je denkt 'zij zijn nooit alleen..'. Maar vergis je niet. Eenzaamheid kan namelijk ook ervaren worden door mensen die altijd omring zijn door anderen. Sterker nog, dat zie je enorm vaak!
De grote oorzaak hiervan? Onze drang tot het vertonen van sociaal wenselijk gedrag (gedrag waardoor je anderen de indruk geeft dat alles goed gaat, jij je goed voelt en je niets doet om anderen ongemakkelijk te maken zelfs als jij je heel anders voelt). Hier zij wij tegenwoordig zo'n beetje allemaal schuldig aan op onze socialmedia platforms en onze bijna ziekelijke behoefte om 'normaal te zijn' en niet op een bepaalde manier over te komen enzovoorts.
We schikken onszelf naar de behoeften van anderen waarbij je niet altijd authentiek bij jezelf blijft en je gevoelens vaak afschermt en voor je houdt. Je kan je hierdoor ook enorm eenzaam voelen en het gevoel ontwikkelen dat niemand jou begrijpt.
Ookal ben jij dan omringd door hordes mensen: je voelt je alleen en eenzaam.
Hoe doorbreek je deze vorm van eenzaamheid? Eigenlijk geldt dit advies voor zowel de dames die een klein sociaal netwerk hebben en hierdoor veel op zichzelf zijn aangewezen maar ook de dames die misschien wel een breed netwerk hebben maar hierin zich niet open opstellen en open in hun emoties kunnen zijn: be brave!
Wat bedoel ik hiermee? Je hoeft jezelf nooit te verlagen voor gezelschap, onthoudt dat ten eerste! Maar bel eens iemand op, neem een beetje initiatief en ga naar een lezing of gewoon naar de moskee: begeef je onder mensen met dezelfde religie/interesses als jij. Dan heb je altijd iets om over te praten.
En wees OPEN. Blijf dichtbij jezelf en bespreek ook eens zaken over jezelf die je lastig te bespreken vindt met je naasten bijvoorbeeld.
Ik zeg niet 'hang al je vuile was maar buiten' maar bespreek eens onzekerheden of je eenzaamheid met een ander. Zoveel meer mensen dan jij nu denkt kampen met exact dezelfde gevoelens en net als jij zijn ze te bang om hier over te spreken.
Op de lange termijn zie je dat mensen die zich eenzaam voelen steeds neerslachtiger en verdrietiger gaan worden. Op deze manier wordt je voor de mensen om jou heen en vooral mensen die jou niet kennen steeds onbereikbaarder. Je raakt in een vicieuze cirkel. Je eenzaamheid maakt je neerslachtig waardoor de drempel steeds hoger wordt voor anderen om jou op te zoeken waardoor jij je alleen maar eenzamer gaat voelen. Wat zijn mijn adviezen wanneer jij jezelf hiermee identificeert?
Wat belangrijk is is dat je leert vertrouwen te hebben en jezelf op blijft pakken en vooruit blijft gaan. Ik heb mij heel eenzaam gevoeld, ik ben hier ook heel verdrietig van geweest. Wat alleen niet werkt maar wél heel verleidelijk is is stoppen en het niet meer proberen. Verzwolgen raken in je zelfmedelijden. Weglopen van je problemen. Soms moet je resoluut het stuur omgooien in het leven om vooruit te kunnen.. Dit is niet leuk. Sterker nog: het is eng. Maar we leunen vandaag zoveel op anderen, bouwen zulke torenhoge verwachtingen op waar de mensen die wellicht wél echt echt om je geven nauwelijks naar op kunnen leven. We willen gered worden. Nee lieverd, be your own hero. Allah Azza wa Djall heeft je sterk gemaakt en jou de tools gegeven met jouw eigen demonen aan de slag te gaan, het is jouw beslissing om het op te geven of om door te zetten en door te pakken. "After every hardship comes ease". Ik zeg het nog een keer "After every hardship comes ease". Heeft jouw Heer jou dit niet beloofd? Want hoe duister de tijden ook waren, hoeveel nachten ik mijzelf ook in slaap huilde, onbegrepen, boos op de wereld, verzwolgen in zelfhaat. Deze zin heeft mij altijd rust gegeven.. Een belofte van mijn Heer. "After hardship comes ease". Stop met wachten op je ridder die de demonen verjaagt. Allah Azza wa Djall gaf jou alle tools om elk obstakel dat Hij op jouw pad brengt aan te kunnen. Want Hij beproeft niemand boven zijn/haar vermogen (surah al Baqarah 2 : aya 286).
In mijn ervaring is de beste omgang met dagen van eenzaamheid dat jij je dag vult met zaken waar jij rust uit haalt en die ook authentiek voelen aan jezelf. Wat bedoel ik hiermee? Het verrichten van Dhikr verbindt ons met Allah Azza wa Djall, waardoor jij je automatisch niet meer zo 'alleen' zult voelen omdat jij in verbinding staat met jouw Heer en Schepper.
Het puntje wat ik net benoemde over 'werken aan de relatie met jezelf' pakte ik op door, ook de dagen dat niemand tijd voor mij had maar ik had bijvoorbeeld enorm zin om naar de bioscoop te gaan naar een bepaalde film, of naar de moskee of gewoon een wandeling: GA. Je hebt niet iemand nodig om iets te gaan doen! Je kan het prima zelf! Eventjes lijkt het misschien gek, maar in mijn ervaring is er nog nooit iemand geweest die raar gereageerd heeft als ik in mijn eentje een kaartje kocht voor een film in de bios, alleen de moskee binnenwandel om lekker even neer te ploffen en in mijzelf te keren en bezig te zijn met mijn Deen of wanneer ik alleen langs wandel.
Dat is denk ik soms ook een enorme boosdoener van 'eenzaamheid'. Het feit dat wij ons veel te bewust zijn van anderen en vooral 'from their perfect lifes'. Als bekeerling kan je weemoedig kijken naar islamitische vriendinnen die opgegroeid zijn in grote (warme) families, die veelvuldig optrekken met broers/zussen/neven en nichten, hun moeders gaan graag met hen op pad en hebben daar de nodige tijd voor en anders zijn er ook tantes/schoonzussen/buurvrouwen met wie zij contact hebben gelegd en dat heel gezellig vinden! Je denkt 'zij zijn nooit alleen..'. Maar vergis je niet. Eenzaamheid kan namelijk ook ervaren worden door mensen die altijd omring zijn door anderen. Sterker nog, dat zie je enorm vaak!
De grote oorzaak hiervan? Onze drang tot het vertonen van sociaal wenselijk gedrag (gedrag waardoor je anderen de indruk geeft dat alles goed gaat, jij je goed voelt en je niets doet om anderen ongemakkelijk te maken zelfs als jij je heel anders voelt). Hier zij wij tegenwoordig zo'n beetje allemaal schuldig aan op onze socialmedia platforms en onze bijna ziekelijke behoefte om 'normaal te zijn' en niet op een bepaalde manier over te komen enzovoorts.
We schikken onszelf naar de behoeften van anderen waarbij je niet altijd authentiek bij jezelf blijft en je gevoelens vaak afschermt en voor je houdt. Je kan je hierdoor ook enorm eenzaam voelen en het gevoel ontwikkelen dat niemand jou begrijpt.
Ookal ben jij dan omringd door hordes mensen: je voelt je alleen en eenzaam.
Hoe doorbreek je deze vorm van eenzaamheid? Eigenlijk geldt dit advies voor zowel de dames die een klein sociaal netwerk hebben en hierdoor veel op zichzelf zijn aangewezen maar ook de dames die misschien wel een breed netwerk hebben maar hierin zich niet open opstellen en open in hun emoties kunnen zijn: be brave!
Wat bedoel ik hiermee? Je hoeft jezelf nooit te verlagen voor gezelschap, onthoudt dat ten eerste! Maar bel eens iemand op, neem een beetje initiatief en ga naar een lezing of gewoon naar de moskee: begeef je onder mensen met dezelfde religie/interesses als jij. Dan heb je altijd iets om over te praten.
En wees OPEN. Blijf dichtbij jezelf en bespreek ook eens zaken over jezelf die je lastig te bespreken vindt met je naasten bijvoorbeeld.
Ik zeg niet 'hang al je vuile was maar buiten' maar bespreek eens onzekerheden of je eenzaamheid met een ander. Zoveel meer mensen dan jij nu denkt kampen met exact dezelfde gevoelens en net als jij zijn ze te bang om hier over te spreken.
Op de lange termijn zie je dat mensen die zich eenzaam voelen steeds neerslachtiger en verdrietiger gaan worden. Op deze manier wordt je voor de mensen om jou heen en vooral mensen die jou niet kennen steeds onbereikbaarder. Je raakt in een vicieuze cirkel. Je eenzaamheid maakt je neerslachtig waardoor de drempel steeds hoger wordt voor anderen om jou op te zoeken waardoor jij je alleen maar eenzamer gaat voelen. Wat zijn mijn adviezen wanneer jij jezelf hiermee identificeert?
1. In plaats van die neppe glimlach op te zetten, kijk naar je leven en identificeer de zaken die op dit moment ervoor zorgen dat jij neerslachtig bent. Waarom voel jij je alleen? Is je familie veel weg, is er een familielid overleden/weg, heb jij veel ruzie thuis, heb je een bepaalde vriendschap verloren? Identificeer het probleem voor jezelf, maak het concreet. "ik voel mij eenzaam doordat .......". Nu je dit in kaart hebt gebracht voor jezelf kan je gaan kijken of dit probleem op te lossen valt. Heb jij met iemand thuis een benauwende band waardoor jij moeite hebt met thuis zijn en je hierdoor afzondert ? Ga thuis eens het gesprek aan. Hoe lastig dit ook lijkt. Vaak heeft de andere persoon (ouder, broer/zus) er ook last van en kan je samen kijken hoe de situatie er gemakkelijker op gemaakt kan worden voor jullie beiden. Je kan de spanning doorbreken. Wanneer jij je begeeft in een situatie waarbij er sprake is van (huiselijk) geweld, veel ruzies (waar jij niet eens per se onderdeel van hoeft te zijn om je er heel rot over te voelen), een gespannen sfeer in huis, wellicht een veeleisend persoon in huis die veel van jouw tijd opeist: identificeer dit probleem voor jezelf en ga voor jezelf na welke stappen jij kan nemen om de druk voor jezelf van de ketel te halen. Sta jezelf ook toe om in te zien dat JIJ niet de schuldige bent, maar wees ook streng genoeg voor jezelf om in te zien dat JIJ de enige persoon bent die jou kan helpen en vooruit kan helpen!
2. DO WHAT MAKES YOU HAPPY. Hier kom ik terug op een eerder punt. Spendeer tijd met jezelf en doe daarbij dingen die jou blij maken. Wil je graag naar een lezing? GA. Wacht niet tot iemand mee kan, ga gewoon. Wil je een bepaalde film graag zien? TIP in de ochtend is de bios vaak leeg, zit je niet in je eentje in een volle zaal en heb je gewoon Q-time met jezelf: heerlijk!
Wanneer je hier een gewoonte van maakt (ik zeg niet ga elke week, maar gewoon leren te kunnen genieten van jouw eigen aanwezigheid) zul je zien dat je meer rust zal vinden wanneer je even alleen bent en meer waardering gaat vinden voor deze 'rust'.
3. Dit sluit aan op de 'q-time' waar ik hierboven over spreek. Wat gebeurt er wanneer jij in een omgeving bent waar jij rustig en gelukkig bent en je bent met jezelf? Je gaat nadenken! Je gaat reflecteren. Voor even neem je afstand van de benarde situatie (thuis, school, werk, sociaal), vult jezelf met iets wat je leuk vind en tegelijk heb je niet de afleiding van jezelf. Benut dit! Je kan rustig nadenken over jezelf en de zaken die jij belangrijk vind. Je kan duidelijk je doelen stellen, welke zaken zouden mij gelukkig maken? Misschien het leren van arabisch, het leren van de Qur'an, het doen van een bepaalde studie/uitoefenen van een bepaalde baan, sporten, verzin het maar.
Wanneer je deze zaken voor jezelf op een rijtje plaatst en je leven vult met het nastreven en naleven van je eigen persoonlijke doelen van zaken waar jij uiteindelijk gelukkig van wordt zal het gevoel van eenzaamheid afnemen. Want niet alleen omring jij je op deze manier op plekken met mensen met gedeelde interesses: je leert alsmaar meer in touch te komen met jezelf.
4. DHIKR DHIKR DHIKR DHIKR DHIKR. Lieve akhawaat. Wij zijn enkel en alleen geschapen om Allah Azza wa Djall te aanbidden. Dit is onze fitra (onze natuurlijke aanleg). Hoe vol je leven ook is, als jij geen relatie hebt met jouw Schepper zal dit altijd gevoel van 'doelloos en eenzaamheid' teweeg brengen. En wanneer jouw hart gevuld is met liefde voor Allah Azza wa Djall wordt een groot deel van je verdriet/eenzaamheid opgevuld en de scherpe randjes zullen er echt vanaf gaan.
LET OP. Ik heb het hier niet over het stigma dat nog redelijk heerst in een groot deel van onze islamitische gemeenschap over angststoornissen, depressie, mentaal welzijn in zijn geheel. Wij leven soms (VAAK) teveel voor anderen, naar hun verwachtingen enzovoorts en slepen elkaar helaas hierin mee. Daarnaast heeft nooit iemand gezegd dat een verdrietig persoon iemand is zonder imaan. Dit is onzin! Verdriet is een emotie die ons allen treft, enkel zijn wij wél aansprakelijk hoe wij hiermee omgaan. Het is aan ons om te zoeken naar het goede, wij zijn toch op deze dunya geplaatst om getest te worden. Dit weten we! Ik vind dit ook heel mooi omschreven in de volgende spokenword video.
LET OP. Ik heb het hier niet over het stigma dat nog redelijk heerst in een groot deel van onze islamitische gemeenschap over angststoornissen, depressie, mentaal welzijn in zijn geheel. Wij leven soms (VAAK) teveel voor anderen, naar hun verwachtingen enzovoorts en slepen elkaar helaas hierin mee. Daarnaast heeft nooit iemand gezegd dat een verdrietig persoon iemand is zonder imaan. Dit is onzin! Verdriet is een emotie die ons allen treft, enkel zijn wij wél aansprakelijk hoe wij hiermee omgaan. Het is aan ons om te zoeken naar het goede, wij zijn toch op deze dunya geplaatst om getest te worden. Dit weten we! Ik vind dit ook heel mooi omschreven in de volgende spokenword video.
Hier wordt mooi getoond dat de gevoelens heel begrijpelijk zijn, heel 'normaal'. Eenzaamheid en verdriet zijn onderdelen van deze dunya en ons leven hier..
Allah Azza wa Djall haat je niet, onthoud dit.
Wat belangrijk is is dat je leert vertrouwen te hebben en jezelf op blijft pakken en vooruit blijft gaan. Ik heb mij heel eenzaam gevoeld, ik ben hier ook heel verdrietig van geweest. Wat alleen niet werkt maar wél heel verleidelijk is is stoppen en het niet meer proberen. Verzwolgen raken in je zelfmedelijden. Weglopen van je problemen. Soms moet je resoluut het stuur omgooien in het leven om vooruit te kunnen.. Dit is niet leuk. Sterker nog: het is eng. Maar we leunen vandaag zoveel op anderen, bouwen zulke torenhoge verwachtingen op waar de mensen die wellicht wél echt echt om je geven nauwelijks naar op kunnen leven. We willen gered worden. Nee lieverd, be your own hero. Allah Azza wa Djall heeft je sterk gemaakt en jou de tools gegeven met jouw eigen demonen aan de slag te gaan, het is jouw beslissing om het op te geven of om door te zetten en door te pakken. "After every hardship comes ease". Ik zeg het nog een keer "After every hardship comes ease". Heeft jouw Heer jou dit niet beloofd? Want hoe duister de tijden ook waren, hoeveel nachten ik mijzelf ook in slaap huilde, onbegrepen, boos op de wereld, verzwolgen in zelfhaat. Deze zin heeft mij altijd rust gegeven.. Een belofte van mijn Heer. "After hardship comes ease". Stop met wachten op je ridder die de demonen verjaagt. Allah Azza wa Djall gaf jou alle tools om elk obstakel dat Hij op jouw pad brengt aan te kunnen. Want Hij beproeft niemand boven zijn/haar vermogen (surah al Baqarah 2 : aya 286).
Reacties
Een reactie posten