Waarom bloggen?

Salaamoe Aleykoem wa Rahmatullahi wa Barakatuhu akhawaat,

Soubhana allah.. zeer regelmatig als ik bedenk dat ik stukjes van mijzelf, mijn gedachten enzovoorts op internet plaats: een platform waar iedereen bij kan, iedereen jouw gevoelens en gedachten terug kan lezen dan klap ik compleet dicht soubhana Allah.
Ik ben niet gebrand of op zoek naar een groot publiek van mensen die mijn blogs lezen.
Sterker nog, iedere keer dat iemand op mij afstapt of mij bericht en zegt 'ahww ik lees altijd je blogs' dan weet ik niet of ik mij diep moet schamen, of ik moet huilen of dat ik je moet bedanken..
Een beetje van allemaal misschien?

Soubhana Allah.. Door de jaren heen is mijn blog dan ook veranderd, net zoals ik steeds verander. Soubhana Allah.

Mijn teksten heb ik meerdere malen aangepast, bepaalde blogs op privé gezet en meerdere malen heb ik zelfs pagina's verwijderd.

Maar inmiddels al een geruime tijd geniet ik van het bloggen.

Ik ben alhamdoellilaah inmiddels rustig en stabiel in mijn leven.

Ik heb vrede weten te sluiten met demonen van het verleden en ik hoef niet achter mijn computer te kruipen om mijn dagelijks leven te ontvluchten.

Ja. Vroeger deed ik dit wél om die reden.

Inmiddels voel ik de behoefte om te schrijven nog wel het allermeest uit de simpele waarheid dat ik dol ben op schrijven. Soubhana Allah.

Dat, in een tijd waarin ik het moeilijk had alhamdoellilaah, lezen en schrijven iets was waar ik hoop en kracht uit putte.
En wellicht in mijn arrogantie hoop ik dat Allah Azza wa Djall mij in staat stelt ditzelfde voor jullie te doen in sha Allah..
Een klein platform creëren waar iemand zo nu en dan wat hoop en kracht uit kan putten.
Een plek waarbij een minderheid binnen een minderheid zich niet alleen voelt.

Het geven van een stem aan een persoon die dacht dat zij éénstemmig was.

Soubhana Allah.

Ik schrijf ook uit egoïstische redenen: ik geniet ervan, ik hou rust in mijn hoofd, ik vind het leuk op z'n tijd dingen terug te lezen.

Maar het meest van alles probeer ik een stem te geven aan mijzelf maar ook aan mensen die mij hierom vragen.

Die mij vragen om een stem te hebben en dingen te delen.

Bekeerlingen/terugkeerlingen, we hebben er alhamdoellilaah inmiddels al een hoop.
Echter, the struggle is still real..

En ditzelfde geldt voor zusters uit islamitische gezinnen die willen praktiseren en families die hier bezwaren maken (betreffende dit onderwerp heb ik een ontzettend aandoenlijke video gevonden, klik hier).
Ik probeer, in mijn bescheiden positie, te laten zien dat je vooral vol moet houden in sha Allah.
Dat jij jouw vertrouwen moet stellen op Allah Azza wa Djall..
Dat je niet in de valkuil moet vallen van 'als ik het niet perfect kan doen, dan doe ik het helemaal niet'.

We doen dingen in sha Allah stapje voor stapje..

Vallen & opstaan.

Helaas leven we in een tijd waar de nadruk gelegd wordt op: perfectie.
Perfect uiterlijk d.m.v. veel trainen, clean eten, (dure) make-up, kleren en alle influencers die dit alleen maar aanmoedigen, promoten en dit vervolgens 'emancipatie' en 'bossladies' noemen..

Ditzelfde geldt helaas voor een andere kant, namelijk een beweging van moslims die vooral bezig zijn met het bekritiseren van elkaar.

Uiteindelijk, als je lang genoeg kijkt vindt je bij iedereen een fout.
Mijn boodschap?

Begin bij jezelf!

In een tijd van verhitheid, wees zacht voor jezelf maar ook voor jouw omgeving.
Mensen wijzen op 'tekorten' of  'minpunten' zal effectiever blijken wanneer jij dit doet met een bepaalde vorm van zachtheid en vooral: met oprechtheid.
Je wilt oprecht het beste voor iemand.Als dat blijkt uit jouw advies dan zal iemand hier anders op reageren..

Ik heb al eerder een blog geschreven over het geven van naseeha, en dit is zeker niet iets wat ik hier opnieuw wil doen..

Mijn punt is.

Ik schrijf hier, met de intentie om begrip, medeleven, herkenning, versterking en mijn kleine beetje kennis over te brengen in de wereld.

Ik daag mijzelf uit door het aangaan van bepaalde topics.

Het is mijn kleine platform die ik vorm kan geven hoe ik wil.
Los van de massa, los van de 'influencers' en compleet los van de belevingswereld van anderen.
Dit is hoe ik dingen zie. De onderwerpen die mij bezighouden.

Een goedwillende bekeerling achter haar laptopje op de meest random momenten van de dag.

Over de meest random dingen.

Maar ook weer niet zó random..