Exposed?

Salaamoe Aleykoem wa Rahmatullahi wa Barakatuhu akhawaat,

Vandaag is het Jumuah alhamdoellilaah.. De khutba van vandaag ging over de moslimummah, de problematiek rondom verdeeldheid, de aanmoediging tot vereniging van moslims onderling enzovoorts. Hier werd onder anderen een hele bekende hadieth aangehaald die wij allen hoogst waarschijnlijk al keer op keer gehoord hebben. Echter hecht ik er zeker waarde aan om hier wederom een bericht over te plaatsen, omdat ik bij mijzelf en mijn omgeving heb gemerkt dat wij deze woorden van onze geliefde Rasoelallah Sallalahoe aleiyhie wa Salaam regelmatig vergeten wanneer wij geconsumeerd worden door onze emoties. Door onze woede. Of wanneer ons onrecht aangedaan is en wij denken dat wij het recht hebben om compleet van iemand weg te lopen en alle banden te verbreken..

“Het is voor een moslim niet toegestaan om zijn broeder meer dan drie dagen te negeren, waarbij ieder van hen zich afwendt wanneer zij elkaar treffen. De beste van hen is degene die de vredesgroet het eerst geeft.” 

Deze hadith is van de Profeet (Allah’s vrede en zegeningen zij met hem) overgeleverd door Abu Ayyub (moge Allah tevreden met hem zijn) en staat vermeld in Bukharie (2757) en Muslim (2560).

Keer op keer betrap ik mijzelf erop dat ik deze woorden vergeet.. Deze verplichting die op ons ligt. Het niet projecteren van een wrok op anderen soubhana Allah. En vooral: het reinigen van mijn eigen ziel door zaken achterwegen te laten. We leven in een tijd van 'exposen' en men die denkt het recht te hebben om anderen te benadelen op zaken die niks met henzelf te maken hebben. Wij denken het recht te hebben om de rechter te spelen tussen anderen, om een wrok te koesteren jegens iemand die ons nog nooit iets aangedaan heeft soubhana Allah.

En bijna het verdedigen van anderen en onszelf alsof het niet mogelijk is dat wij (per ongeluk) iemand kwetsen/beledigen of iets verkeerd verwoorden waardoor iets op een ander verkeerd overkomt. Is dit niet een groot onderdeel van onze Deen?

Zelfreflectie?

Het kritisch kijken naar onszelf alvorens wij kritisch kijken naar anderen?

Wellicht is dit wel het probleem van vandaag de dag, wij kunnen enorm kritisch zijn over ons uiterlijk en zijn bereid om ontzettend veel werk en geld te steken in het aanpassen hiervan.

Maar hoeveel van ons kijken kritisch naar onze omgang met anderen?

Hoe vaak verschuilen wij ons niet achter de woorden 'mensen die mij écht kennen weten hoe ik dit bedoel' of 'je kent mij niet' en dan nog de beruchte 'ja maar zij.....'.

Soubhana Allah..

Zelfs als dit het geval is ligt er een verantwoordelijkheid bij ons om de eer, de privézaken en een persoon te beschermen. Het is niet aan ons andermans vuile was buiten te hangen..

Soubhana Allah..
Ik wil er niet een te lang verhaal van maken akhawaat...

Het is een kleine reminder voor jullie maar vooral voor mijzelf.

Dat ik er 3x over na moet denken alvorens ik überhaupt iemand anders zijn/haar naam in de mond neem..

Moge Allah Azza wa Djall ons allen beschermen tegen de gevaren van de tong, het vasthouden aan een wrok jegens iemand, het niet in staat zijn vergiffenis te schenken en onszelf hier Vergeving van Allah Azza wa Djall ontnemend, moge Hij ar-Rahman Tevreden zijn over ons allen, ameen.