22 weken op onze ROZE-wolk
Salaamoe Aleykoem wa Rahmatullahi wa Barakatuhu akhawaat,
Ja, voor een deel zijn de afgelopen 22 weken voorbij gevlogen. Absoluut.
Maar voor een deel kijk ik ook terug op een lange periode met ontzettend veel mijlpalen, enerverende gebeurtenissen en zie ik mijn man en mijzelf al langzaam ons klaarstomen voor het ouderschap.
Soubhana Allah, sinds wij weten dat wij in sha Allah een dochtertje zullen krijgen zie ik aan mijn man dat dit al bepaalde bezorgdheden met zich meebrengt.
En dit in de meest positieve zin!
Hij licht op wanneer ze schopt, wanneer ze beweegt en wanneer ik cravings krijg die DEFFO niet van mij zijn maar zij al van zich laat horen.
Hij lacht wanneer hij roze kleertjes in handen krijgt. Dit wordt een daddy's girl mensen..
In sha Allah!
Het is apart om te beseffen dat in de pre-islamitische tijd dochtertjes levend begraven werden..
Dat zij schaamte op een familie brachten tot op het punt dat men hen begroef en achterliet..
De koude rillingen lopen over mijn rug als ik hieraan denk.
En ik ben dankbaar dat Allah Azza wa Djall ons vandaag de dag geleerd heeft wat de waarde van de vrouw is soubhana allah!
Dat met de komst van de Islaam dochters een zegening zijn geworden.
Soubhana Allah.
En dat ik mijn man zie blinken van trots als hij aan haar denkt, als zij het kleinste tekentje van leven geeft en wanneer hij weer met een potentiële naam thuiskomt voor zijn kleine prinses.
Ik had nooit gedacht dat ik een dochter zou krijgen soubhana Allah. Maar vanaf het moment dat ik wist dat zij en zij was kon ik ouderschap pas voor mij zien soubhana Allah.
Ik kan niet op van geluk.
Alhamdoellilaah!
En begrijp me niet verkeerd, een zoon had ons even blij gemaakt. We waren al in de wolken van het idee van beiden.
Maar dat is de schoonheid van het Plan van Allah Azza wa Djall, het is altijd beter dan wat wij bedacht hadden voor onszelf soubhana Allah.
Soms onverklaarbaar, waarom de euforie groot is voor iets wat oprecht niet uitmaakte.
Want het is ons kindje, ons prinsje, ons prinsesje, ons wondertje..
Maar ze wordt ontvangen met open armen, smachtende harten en ingehouden adem soubhana Allah.
We hebben nog even te gaan voor haar komst in sha Allah.
En gelukkig nog genoeg voor te bereiden!
Assalaamoe aleikoem wa Rahmatullahi wa Barakatuh
Ja, voor een deel zijn de afgelopen 22 weken voorbij gevlogen. Absoluut.
Maar voor een deel kijk ik ook terug op een lange periode met ontzettend veel mijlpalen, enerverende gebeurtenissen en zie ik mijn man en mijzelf al langzaam ons klaarstomen voor het ouderschap.
Soubhana Allah, sinds wij weten dat wij in sha Allah een dochtertje zullen krijgen zie ik aan mijn man dat dit al bepaalde bezorgdheden met zich meebrengt.
En dit in de meest positieve zin!
Hij licht op wanneer ze schopt, wanneer ze beweegt en wanneer ik cravings krijg die DEFFO niet van mij zijn maar zij al van zich laat horen.
Hij lacht wanneer hij roze kleertjes in handen krijgt. Dit wordt een daddy's girl mensen..
In sha Allah!
Het is apart om te beseffen dat in de pre-islamitische tijd dochtertjes levend begraven werden..
Dat zij schaamte op een familie brachten tot op het punt dat men hen begroef en achterliet..
De koude rillingen lopen over mijn rug als ik hieraan denk.
En ik ben dankbaar dat Allah Azza wa Djall ons vandaag de dag geleerd heeft wat de waarde van de vrouw is soubhana allah!
Dat met de komst van de Islaam dochters een zegening zijn geworden.
Soubhana Allah.
“Degene die drie dochters of drie zussen heeft, of twee dochters of twee zussen en goed voor hen zorgt en Allah vreest ten aanzien van hen, zal het Paradijs binnentreden.”Deze hadith is van de Boodschapper van Allah (Allah’s vrede en zegeningen zij met hem) overgeleverd door Aboe Said Al-Khoedrie (moge Allah tevreden met hem zijn) en staat vermeld in de sahieh van Ibn Hibbaan (2/190).
En dat ik mijn man zie blinken van trots als hij aan haar denkt, als zij het kleinste tekentje van leven geeft en wanneer hij weer met een potentiële naam thuiskomt voor zijn kleine prinses.
Ik had nooit gedacht dat ik een dochter zou krijgen soubhana Allah. Maar vanaf het moment dat ik wist dat zij en zij was kon ik ouderschap pas voor mij zien soubhana Allah.
Ik kan niet op van geluk.
Alhamdoellilaah!
En begrijp me niet verkeerd, een zoon had ons even blij gemaakt. We waren al in de wolken van het idee van beiden.
Maar dat is de schoonheid van het Plan van Allah Azza wa Djall, het is altijd beter dan wat wij bedacht hadden voor onszelf soubhana Allah.
Soms onverklaarbaar, waarom de euforie groot is voor iets wat oprecht niet uitmaakte.
Want het is ons kindje, ons prinsje, ons prinsesje, ons wondertje..
Maar ze wordt ontvangen met open armen, smachtende harten en ingehouden adem soubhana Allah.
We hebben nog even te gaan voor haar komst in sha Allah.
En gelukkig nog genoeg voor te bereiden!
Assalaamoe aleikoem wa Rahmatullahi wa Barakatuh
Reacties
Een reactie posten