De eerste week in Makkah: Tijd voor zelfreflectie

Salaamoe Aleykoem wa Rahmatullahi wa Barakatuhu akhawaat,

Soubhana Allah ik ben nu een weekje hier in Makkah, en het is een realitycheck om hier te zijn. Je bent hier met zoveel verschillende mensen van over de gehele wereld, en het zet je echt aan het denken. Doordat ik het arabisch (helaas) totaal nog niet vaardig ben bevindt ik mij hier in een meer afhankelijke positie dan ik ergens anders zou hebben. Ik zei vooraf aan de reis al tegen mijn man, ik ga erheen en ik ga mij laten leven. Ik ga niet steeds mijn eigen plan trekken (iedereen die mij kent weet dat ik dit normaliter wél doe en nagenoeg niks uit handen geef), maar ik wilde de mensen die deze prachtige plek al beter kennen hun planning volgen en mijzelf gewoon laten verrassen voor een groot deel. En soubhana Allah dusver hebben we prachtige historische plaatsen bezocht die een stukje verhaal over onze geliefde Rasoelallah Sallalahoe Aleiyhie wa Salaam vertellen en vooral verhalen die wij moslims wellicht al tientallen keren hebben gehoord en gelezen hebben. Maar ineens sta je daar, op de plek waar Zamzam ontsprongen is, de plek waar onze geliefde Nabi Sallalahoe aleiyhie wa Salaam geboren is, de plek waar hij Sallalahoe aleiyhie was alaam en Abou Bakr as-Siddiq Radi’allahu anhu zich 3 dagen verscholen hielden tijdens de Hijra naar Madina of zelfs de plek waar hij Sallalahoe aleiyhie wa Salaam zijn eerste openbaring heeft gekregen..

Soubhana Allah.. Plekken die een prominente rol innemen in onze geschiedenis en in de verhalen die voor velen al vanaf hun jeugd verteld worden. Voor mij als bekeerling brengt het een ander niveau aan context aan alle verhalen die ik al lees sinds dat ik 15 jaar oud was en mij ging verdiepen in deze religie. Ik voel een constant bewustzijn van zijn herinnering en het feit dat hij sallalahoe aleiyhie wa salaam, en alle andere grootheden zoals Ismaïl Aleiyhie Salaam en de profeet Ibrahim Aleiyhie Salaam en Sahabah als Abou Bakr as-siddiq Radi’allahu anhu, Umar ibn al-Khattab Radi’allahu anhu, Uthman ibn Massood Radi’allahu anhu, Ali ibn abi-Talib Radi’allahu anhu, Bilal ibn Rabbah Radi’allahu anhu, Khalid ibn Waleed Radi’allahu anhu en nog vele andere grootse namen in onze Islamitische geschiedenis hier eens waren, Allah Azza wa Djall zuiver aanbiddend en vechtend voor deze prachtige religie die wij vandaag de dag helaas soms enorm for granted nemen.. De religie waarbij wij vaak worstelen met het naleven van de regels en dit onszelf toestaan, ons vaak op laten slokken door doelloos tijdverdrijf en het belangrijkste wat wij in pacht hebben hiermee eigenlijk een beetje laten varen.. Soubhana Allah.

Ik adresseer dit stukje dan ook net zoveel aan mijzelf als dat ik doe aan jou mijn lezer, mijn zuster, mijn vriendin. En ik waarschuw jullie nu al, aangezien ik veel clichés in mijn tekst zal opschrijven, echter hebben deze een hele nieuwe dimmentie voor mij gekregen op deze plek soubhana Allah. De wereld is zo vluchtig, zoveel zorgen bevattend.. We spenderen zoveel tijd aan het tevredenstellen van mensen en het verontschuldigen voor onszelf en onze religie aan zoveel mensen die helemaal niet bezig zijn met het tevredenstellen van ons of het verontschuldigen voor hun onwetendheid of kortzichtigheid ten opzichte van ons.. Waarom laten wij ons tot de knieën toe amputeren wanneer het aankomt op onze religie? Waarom schaven wij constant stukjes van onszelf bij om maar ‘mee te kunnen komen’ in een bepaalde maatschappij? Als jij een moslim bent die zijn of haar religie kent dan ben jij in sha Allah ruimdenkend, dan ben jij vriendelijk, dan zal jij anderen in hun waarde laten en enkel tegen hen spreken wanneer jij het beste voor hen wenst. En let hier goed op! Het beste voor iemand wensen. Dit betekend niet dat jij maar jouw mening overal kan gaan lopen verkondigen, ervan uitgaande dat jij wel gelijk hebt en alles kan zeggen tegen iedereen of nog erger, iemand voor schut kan zetten. Ik heb het hier over een ruim hart hebben, luisteren naar iemand en diegene ten alle tijden passend advies geven gebaseerd op islamitische richtlijnen en ten alle tijden men adviseren om toevlucht te zoeken bij Allah Soubhana wa Ta’allah. Dit betekend dat wij allen leren om onze tong in bedwang te houden, want ook al denk jij een situatie goed te lezen ben jij nog steeds maar een mens. Jij bent niet Allah Ta’allah die de harten geschapen heeft en alles kent wat zich hierin bevindt! Jij bent niet in de gelegenheid om iemand te beoordelen beste lezer. Laten wij ons dit even goed in de oren knopen. Want wij zijn tegenwoordig geneigd altijd uit te gaan van het slechte van anderen en soubhana Allah zeer regelmatig zelfs een grote mate aan verhevenheid te lijken voelen wanneer wij onszelf ‘meten’ met anderen. Hou je bezig met jezelf, jouw eigen ontwikkelpunten, jouw eigen tekortkomingen. Leer te houden van jezelf en dit niet te meten aan de mensen om jou heen, hun goedkeuring en hun complimenten. Onthoud ten alle tijden dat deze complimenten enkel gebaseerd zijn op jouw ‘geziene’ daden. Maar wat dan van het ongeziene? Heeft Allah Azza wa Djall niet prachtig jouw tekortkomingen en zondes afgeschermd voor de buitenwereld? Heeft Hij ons niet de belofte gedaan dat als wij deze zondes ook afgeschermd laten Hij ze in sha Allah van ons zal vergeven? Wat voor destructieve en vreselijke handeling is het dan om elkaars vuile was buiten te hangen? ZELFS al is het waar? ZELFS al heb je iets met eigen ogen gezien! Soubhana Allah. Geloven wij dan niet in Vergiffenis? Is dit niet waar onze religie fundamenteel op gebouwd is? Vergeving? Ra7ma van Allah Azza wa Djall?

De profeet Sallalahoe Aleiyhie wa Salaam heeft gezegd:

“Als jullie niet zouden zondigen, dan zou Allah jullie vervangen door een schepping die wel zou zondigen, zodat Allah hen kon vergeven.”

Deze woorden van de Profeet (vrede en zegeningen zij met hem) tonen ons dat Allah houdt van vergeving schenken, echter moet deze hadith niet gebruikt worden als toestemming om voortdurend bewust te zondigen begaan. Wij moeten onze best blijven doen om Allah zo goed mogelijk te gehoorzamen en zo min mogelijk te zondigen.
Deze hadith is van de Profeet (vrede en zegeningen zij met hem) overgeleverd door Abu Sirma (moge Allah tevreden met hem zijn) en staat vermeld in Sahih Muslim.

En treden wij niet enkel Jannat in dankzij de Ra7ma van Allah Azza wa Djall?

Eens zei de profeet Sallalahoe aleiyhie wa Salaam:

“Niemand zal het paradijs binnentreden door zijn daden (alleen).”

Daarop vroegen de metgezellen: “Ook u niet, O Profeet van Allah?” De Profeet (vrede en zegeningen zij met hem) antwoordde:

“Nee, ook ik niet, tenzij Allah mij overspoelt met Zijn Barmhartigheid.”

Deze hadith van de Profeet (vrede en zegeningen zij met hem) staat vermeld in Muslim en laat zien dat men niet door de eigen daden het Paradijs zal bereiken. Het Paradijs wordt slechts bereikt met de Genade van Allah, die men kan verkrijgen door Allah te aanbidden en goede daden te verrichten.

Tot slot wil ik mij richten naar een ieder die dit leest. En allereerst wil ik jou bedanken dat jij de moeite neemt om het gezwam van een simpele zondige dienaar van Allah Azza wa Djall te lezen. Ik ben net zo onderworpen aan zwakten en zondes als jij.. Denk niet dat ik met deze blog of zelfs met mijn teksten of houding dit ook maar wil ontkennen. Toen mijn man en ik op besloten om op 26-jarige leeftijd de Hajj te gaan verrichten (wat wij beiden niet verassend vroeg vonden ofzo) kregen wij van mensen de vraag of wij hier wel goed aan deden.. De vraag of wij hier wel klaar voor waren. Even waren we allebei met stomheid geslagen aangezien we eigenlijk niet goed begrepen wat er werd bedoelt. Beiden zijn wij er op aangesproken dat we na de Hajj ‘niks meer fout mogen doen hé’. Mijn man en ik weten dondersgoed dat het onvermijdelijk is dat wij nog zaken fout gaan doen, dat wij nog steeds zullen pieken en dalen in onze Imaan wanneer wij terugkomen.. Maar geldt dit ook niet voor de mensen die pas op hun 60^e hierheen komen? En dienen wij allen niet simpelweg iedere dag te leven op de beste manier die wij kunnen? Dit betekend niet ‘foutloos’ maar simpelweg het actief proberen om de beste variant van jezelf te zijn, vandaag. Ik spreek soubhana Allah regelmatig mensen die bijvoorbeeld overwegen om hijab te dragen en dan spreken over allemaal zorgen en allemaal ‘wat als’. Of met het gebed, het naleven van de regels van Allah Azza wa Djall. Bijna nog angstiger voor de ‘vergelding’ van de mensheid wanneer jij en je hoofddoekje iets ‘fout’ doen dan de Vergelding van jouw Heer die elke zonde los ziet en dit niet opeens ‘zwaarder’ laat wegen omdat jij nu een hijab draagt.. Ik zeg altijd, het is weer één goede daad erbij! Zelfs al doe je ernaast nog zaken die eigenlijk niet kloppen. Wees niet strenger voor jezelf dan Allah Azza wa Djall is voor jou. Ik heb opgemerkt dat in bepaalde culturen er een soort checklist is.

•  Eerst ga je bidden
• Dan ga je hoofddoek dragen
• Dan ga je op tijd bidden
• Dan ga je uiteindelijk lange kleren dragen
• Dan ga je stoppen met muziek luisteren
• Etc.

Terwijl een zuster die geen hoofddoek draagt die ervoor kiest om geen muziek meer te luisteren te horen krijgt ‘ga eerst hoofddoek dragen!’. Dit stuit mij enorm soubhana Allah! Als één van deze bovenstaande zaken een zwakte van je is, ga dan werken aan alle dingen die je wél kunt doen en in sha Allah zul je met de tijd de kracht vinden iets na te laten of zelfs toe te voegen omwille van Allah Azza wa Djall! Het enige verband tussen deze zaken is imaan. Het is niet zo dat Allah Azza wa Djall de zuster die thuis geen hijab draagt verbiedt naar het gebed te komen in de moskee, of zelfs naar de Hadj. Geef jezelf de tijd en ruimte om nabijheid van Allah Azza wa Djall te zoeken en dan langzaam maar zeker zullen al die dingen waarvan je nu denkt ‘ga ik dit wel kunnen..?’ steeds meer in jouw bereik komen tot zij bijna natuurlijk aan gaan voelen. Soubhana Allah.

En lieve zusters: Gedenk Allah, Gedenk Allah, Gedenk Allah. Vraag Hem om alles, vraag Hem al Bari om kracht, om goedheid, om sabr, om liefde voor het goede te versterken en liefde voor datgene wat niet goed is voor jou af te nemen.. En laten we stoppen met onszelf meten aan anderen en ons best doen de beste moslim en de beste persoon (wat voor mij één en hetzelfde iets is) te zijn die wij kunnen zijn. Niet morgen, maar vandaag! Laten wij onze harten openen, de mensen die ons kwaad hebben gedaan of verdriet hebben gedaan vergeven opdat wij Vergeven zullen worden door de Almachtige op Yawm al Qiyyam in sha Allah..

Ik hou van jullie omwille van Allah Azza wa Djall, en ik zal jullie allen meenemen in mijn adiyaat opdat jullie de beste versies van julliezelf zullen worden in sha Allah!