The greatest blessing

Salaamoe Aleykoem wa Rahmatullahi wa Barakatuhu akhawaat,

Op 1 mei 2008 werd ik moslim.

Alhamdoellilaah.

Ik was 15 jaar oud en was verbaasd wanneer mensen mij te jong vonden om zo'n beslissing te nemen.
Ik was toch al 15!

Inmiddels kan ik mij wel iets voorstellen bij de verbazing en de gevoelens van mensen destijds.

Echter zijn wij inmiddels al 10 jaar verder en ik ben nog steeds dolgelukkig met de keuze die ik destijds heb gemaakt! Alhamdoellilaah!

Mijn bekering was wel anders dan andere bekeringen denk ik..

10 jaar geleden waren er nog niet zo veel (bekende) plaatsen, fora of contactpersonen waar jij als bekeerling terecht kon.

En nu wil ik niet doen alsof het nu 'makkelijker'  is om moslim te worden, zo bedoel ik het totaal niet! Ik beschouw elke bekeerling als een pionier, omdat je een weg inslaat die jouw familie (totaal) niet volgt.

Je kiest voor een leven in een 'grijs' gebied, ergens tussen jouw 'geboren'  cultuur/religie (in mijn geval: Nederlands, atheïstisch) en deze nieuwe religie en de islamitische gemeenschap (hier in Nederland veel Marokkanen en Turken).

Je hoort er voor je gevoel nergens helemaal bij. Binnen de Nederlandse gemeenschap ben je opeens, of misschien altijd al geweest, een buitenbeentje. Er wordt je verteld dat ze jou heus niet zullen zien als anders, echter zullen veel van hen jou nu wel anders gaan behandelen..

Maar dat vind je eigenlijk diep van binnen niet erg. Je bent ook anders.

In de Islamitische gemeenschap (van geboren moslim) vindt je een hoop steun, maar ook zie je dat zij nog heel veel zaken niet begrijpen.. Hoe kunnen ze ook?

Zij zijn niet opgegroeid zoals jij, kunnen niet begrijpen hoe ver jij soms bent wegglopen van al het bekende.

Ik ben gezegend met een luisterend oor van veel zusters en families.. Ik kon hen zaken uitleggen en zij begrepen het dan.
Ik heb mensen gekend die een traan lieten in mijn plaats..

En langzaam, langzaam kleur jij als bekeerling dit grijze gebied.

Door de jaren heen wordt deze misschien kort heel duister wanneer jij je volledig geïsoleerd en onbegrepen kunt voelen. Maar als jij jezelf blijft herinneren, keer op keer, dat Allah Azza wa Djall met jou is. En jij toch écht niet en nooit alleen bent..

Nou..

Dan zal je zien dat dit duister telkens een beetje zal optrekken. Soubhana Allah.

En onder de lappen duisternis onthullen zich laagjes.
Verschillende laagjes die jij vergeten was door de somberheid, wellicht.

Laagjes die het gebied stap voor stap compleet eigen maken..

Lieve bekeerling, jij bent een pionier.
Misschien lijkt dit eenzaam, maar dit is het niet!

Behoudt de zaken uit jouw jeugd en van jouw ouders die jij mooi vindt. Die jou sieren. Die bij jou horen..
Neem van alle culturen die je vindt het goede.
Laat Allah Azza wa Djall jou daarin leiden..

En zo zal het gebied, het nieuwe gebied waar jij je in bevindt langzaamaan helemaal niet meer zo nieuw voelen.

Het wordt van jou.
En je behangt de muren met jouw kracht en moed om je te begeven op nieuw gebied en deze te overwinnen..

Richt het in met het met geluk, jouw identiteit en jouw persoonlijke groei..

Verzorg het met salaah, Qur'an en du'a..

En leef hier met Taqwa, imaan en gemoedsrust in sha Allah..

Vergeet niet de deuren te openen naar jouw gebied, want er zijn genoeg mensen die jou pas zullen begrijpen wanneer ze dit zien.
Jouw ziel zien.

Jouw karakter en jouw innerlijke rustig zullen de mensen om jou heen dichterbij begrip brengen..

In sha Allah.

Ik heb door de jaren heen in mijn gebied gehakt, gezaagd, gevallen, gebloed, gehuild..

Maar meer dan dat, ik ben hier gegroeid.
Ik ben hier ontwikkeld, ik heb hier geleerd en ik heb mijzelf met de Wil en Kracht van Allah bij elkaar geschraapt en opgebouwd.

Ik kwam hier delen tegen van mijzelf die ik door de jaren heen vergeten was.

Ik stofte ze af en plaatste ze opnieuw in mijn kleine universum!

Ik heb vrede gemaakt met mijn verleden, mij gecentreerd in het heden en durven dromen van een toekomst waarvan enkel Allah Azza wa Djall Weet of deze van mij zal zijn.

Ik heb gemoedsrust gevonden, geluk gewonnen, kennis vergaard en mijzelf bijgeschaafd en geaccepteerd.

Ik draag mijn religie met trots in mijn hart en mijn akhlaaq (in sha Allah).

Ik heb de verontschuldigingen opgeborgen, om nooit meer terug te willen pakken.

Ik ben inmiddels 10 jaar moslim. Alhamdoellilaah.
Al 10 jaar een pionier. Een reiziger. Met als eindstation al Akhira in sha Allah.

Al 10 jaar ..

Soubhana Allah.
Dit betekend meer voor mij dan voor jou, als mijn lezer.
Maar wauw..

De beste 10 jaar van mijn leven Alhamdoellilaah.

In deze 10 jaar ben ik ingestort door wantrouwen, eenzaamheid, afzondering, onbegrip en verwaarlozing.

Maar ik ben gevormd door het geluid van een Qur'an recitatie, het aangezicht van de moskee, de geur van ne3ne3, het rijden door de bergen van Marokko, de grootsheid van het hart van mijn man die de wereld overheeft voor de mensen om zich heen, de smaak van afghaanse manti, de nuchterheid van mijn Nederlandse familie, hun warmte en acceptatie.
Ik ben opgebloeid door een islamitisch huishouden van mijzelf, een uitgebreide kring aan zusters (allemaal uniek op hun eigen manier) van allerlei verschillende afkomsten en allemaal met hun eigen unieke inbreng in mijn leven, mijn opleiding in biologie, wonen in een buurt waar diversiteit een feit is..
Ik ben een pionier, dit zal ik altijd blijven.
In sha Allah blijf ik altijd iemand die open staat voor andere mensen, en blijf ik hierin groeien.
Maar het meest van alles hoop ik dat Allah Azza wa Djall mij alsmaar sterker maakt in mijn imaan, moge Hij azza wa djall tevreden zijn over ons allen, ons versterken en ons pas terugnemen wanneer Hij tevreden is over ons.. Ameen!

Moge Allah Azza wa Djall van jullie houden, ameen!