Dag 46: Vergeving
Salaamoe Aleykoem wa Rahmatullahi wa Barakatuhu
akhawaat,
Deze hadith is van de Profeet (vrede en zegeningen zij met hem) overgeleverd door Abu Sirma (moge Allah tevreden met hem zijn) en staat vermeld in Sahih Muslim. En terug te vinden op Hadithvandedag.nl
Dus wie zijn wij? Wie zijn wij om onszelf niet te herinneren aan onze eigen tekortkoming voordat wij ons gaan bekommeren om die van een ander? Wie zijn wij om perfectie te verwachten van onze omgeving terwijl zij wellicht al jaren harde woorden van onze kant slikken? Wie zijn wij lieve zusters om een ander iets boven het hoofd te houden. Dienen wij ons niet te bekommeren om de bergen zondes die wij met ons meedragen om ook maar iets van afgunst op te bouwen tegenover een ander?
En is het niet fijner voor onze gemoedstoestand om te vergeven en te vergeten in sha Allah?
Siert het ons niet als moslims om te vergeven in de hoop dat op de Dag des Oordeels Allah Soubhana wa Ta’allah ons zal vergeven?
Ik vraag Allah Azza wa Djall dan ook om vandaag alles te rusten te leggen in mijn hart. Elk klein wrok, elke kleine teleurstelling weg te nemen opdat ik met een schone lei kan staan tegenover mijn omgeven, ameen. Moge Allah Azza wa Djall dit teweegbrengen bij een ieder die dit wenst en een ieder die dit leest, ameen. Ik hou van mijn zusters omwille van Allah Al Malik. En er is niets wat jullie doen/gedaan hebben ten opzichte van mij waarvan ik wil dat jullie hier op de dag des oordeels nog aansprakelijk voor gesteld zullen worden in sha Allah.. Jullie zijn vergeven. Willen jullie hetzelfde doen voor mij?
Met el3ied el Adha deed ik de Hasanaat inspiratiekalender
cadeau aan mijn man. Dit is een prachtige kalender met sterke reminders en
challenges om een betere moslim te worden in sha Allah. Het is de bedoeling dat
je er in sha Allah iedere dag eentje probeert te leren/volbrengen.
Deze kalender staat inmiddels al sinds el'ied op onze schoenenkast in de gang
(zie foto). Sommige weken bladeren wij op topsnelheid door alles heen, sommige
challenges of zaken die wij willen onthouden blijven een tijdje staan. Dit vinden wij beiden
niet erg, simpelweg omdat we er wél iedere dag mee bezig zijn, alhamdoellilaah.
Daarnaast proberen wij te voorkomen dat één van ons afhaakt, en daarom wachten
wij tot de ander ook klaar is met het memoriseren of uitvoeren van een
challenge. Vandaag was een nieuwe challenge, en dit was één van de eerste keren
dat ik heel diep na moest denken om wat er gevraagd werd.. Soubhana Allah.
Er werd gevraagd om vandaag een moslim te vergeven, met als raak punt dat
iedere moslim ditzelfde wenst: vergiffenis van Allah Azza wa Djall voor onze
tekortkomingen en zondes. Ik ging hard nadenken om een specifiek persoon te
bedenken die ik moest vergeven.. En toen stuitte ik op iets anders. Namelijk dat je niet altijd één specifiek persoon in je leven hoeft te hebben
op wie je woest bent betreffende iets wat jou is aangedaan.. Het zijn ook de
mensen die je wél aardig vindt of waar je zelfs dol op bent die soms kleine
zaken doen die jouw hart raken. Soubhana Allah. En soms kan dit ertoe leiden dat je kleine ‘irritaties’ krijgt die jouw oordeel
over een persoon langzaam gaan veranderen.. Dit zijn vaak irrationele gevoelens
betreffende kleine alledaagse foutjes waar wij zelf niet minder schuldig aan
zijn. Versprekingen zonder nare intentie of onbedoelde handelingen. Hoe zouden wij
het ervaren om hierop afgerekend te worden? Hoe zou het voor ons voelen als wij
op de dag des oordeels staan en nooit de kans hebben gekregen van onze broeder
en/of zuster om iets te corrigeren omdat deze persoon ons nooit hierop heeft
gewezen of zelfs op heeft geattendeerd. Echter heeft het hen dusdanig gekwetst
dat zij ons hier nog niet voor hebben vergeven. Soubhana Allah.. Daarom is het allereerst van enorm belang dat wij onszelf vertellen dat wij
niet perfect zijn. Ook wij zijn zondaren en ook wij zijn niet kwijtgescholden
van fouten.. Rasoelallah Sallalahoe aleiyhie wa Salaam heeft namelijk gezegd:
“Als jullie niet zouden zondigen, dan zou Allah jullie vervangen door een schepping die wel zou zondigen, zodat Allah hen kon vergeven.”
Deze woorden van de Profeet (vrede en zegeningen zij met hem) tonen ons dat Allah houdt van vergeving schenken, echter moet deze hadith niet gebruikt worden als toestemming om voortdurend bewust te zondigen begaan. Wij moeten onze best blijven doen om Allah zo goed mogelijk te gehoorzamen en zo min mogelijk te zondigen.Deze hadith is van de Profeet (vrede en zegeningen zij met hem) overgeleverd door Abu Sirma (moge Allah tevreden met hem zijn) en staat vermeld in Sahih Muslim. En terug te vinden op Hadithvandedag.nl
Dus wie zijn wij? Wie zijn wij om onszelf niet te herinneren aan onze eigen tekortkoming voordat wij ons gaan bekommeren om die van een ander? Wie zijn wij om perfectie te verwachten van onze omgeving terwijl zij wellicht al jaren harde woorden van onze kant slikken? Wie zijn wij lieve zusters om een ander iets boven het hoofd te houden. Dienen wij ons niet te bekommeren om de bergen zondes die wij met ons meedragen om ook maar iets van afgunst op te bouwen tegenover een ander?
En is het niet fijner voor onze gemoedstoestand om te vergeven en te vergeten in sha Allah?
Siert het ons niet als moslims om te vergeven in de hoop dat op de Dag des Oordeels Allah Soubhana wa Ta’allah ons zal vergeven?
Ik vraag Allah Azza wa Djall dan ook om vandaag alles te rusten te leggen in mijn hart. Elk klein wrok, elke kleine teleurstelling weg te nemen opdat ik met een schone lei kan staan tegenover mijn omgeven, ameen. Moge Allah Azza wa Djall dit teweegbrengen bij een ieder die dit wenst en een ieder die dit leest, ameen. Ik hou van mijn zusters omwille van Allah Al Malik. En er is niets wat jullie doen/gedaan hebben ten opzichte van mij waarvan ik wil dat jullie hier op de dag des oordeels nog aansprakelijk voor gesteld zullen worden in sha Allah.. Jullie zijn vergeven. Willen jullie hetzelfde doen voor mij?
Bi idni Allah..
Reacties
Een reactie posten